Miłość i pokarm Drukuj
Wpisany przez Jacek Giovanoli-Jakubczak   
środa, 20 maja 2009 10:59

Miłość i pokarm

Miłość i pokarm przeplatają się w życiu każdego z nas, począwszy od pierwszego kontaktu z karmiącą matką. Równolegle z przyjmowaniem pokarmu dziecko zdobywa pierwsze doświadczenia na gruncie relacji z drugim człowiekiem.

Relacja ta jest podstawową potrzebą psychologiczną wpisaną w ludzką naturę. To właśnie poprzez odniesienie do drugiego człowieka, dziecko może doświadczać siebie i rozwijać własne "ja". Z tego względu kontakt z żywicielką to nie tylko źródło rozwoju fizycznego, ale przede wszystkim rozwoju psychicznego. Kapitał zdobyty w tym czasie wyposaża nas w zakresie emocjonalnych i interpersonalnych umiejętności na całe życie.

   Możemy powiedzieć, że zależność pomiędzy pokarmem a miłością istnieje przez całe nasze życie i że ma swoje konsekwencje takie mianowicie, że problemy w obszarze jedzenia skrywają pod spodem problemy więzi. Innymi słowy, to co na zewnątrz manifestuje się jako specyficzny kłopot jedzeniowy (np. "dietowanie", czyli stosowanie wymyślonych przez siebie diet, objadanie się, syndrom "niejadka") czy pod postacią klinicznych zaburzeń (anoreksja, bulimia), tak naprawdę jest problemem z zakresu bliskości, istnienia wśród innych (rodziny, kolegów) i trudności w przeżywaniu emocji.

   Tym samym zmiana, polegająca na poprawie samopoczucia psychicznego i fizycznego,  staje się możliwa tylko, gdy sięgniemy do głębi siebie.

 

Lek.med.Jacek Giovanoli-Jakubczakwww.vegamedica.pl

Poprawiony: wtorek, 07 stycznia 2014 21:48