Nietrzymanie moczu – więcej o wstydliwym problemie.

Nietrzymanie moczu jest kłopotliwym problemem z którym boryka się co piąta czterdziestolatka, co trzecia sześćdziesięciolatka i prawie co druga osiemdziesięciolatka. W związku ze wstydliwością problemu niewiele się w tym temacie mówi. A szkoda, ponieważ sporo można zrobić by mu zapobiec, a jeszcze więcej by go załagodzić.

By mówić o nietrzymaniu moczu, istotne jest rozróżnienie dwóch rodzajów: nietrzymanie  wysiłkowe oraz nietrzymanie z parcia. To pierwsze wynika z niewydolności zwieraczy cewki moczowej, spowodowanej bliznami, zwłóknieniem pozapalnym, czy uszkodzeniem. U młodszych kobiet nadmierne rozwinięcie mięśni brzucha również może powodować niewydolność tych zwieraczy. Oddanie niewielkiej ilości moczu jest nagłe, nie poprzedzają go żadne objawy i występuje w czasie zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej, spowodowanego kaszlem, śmiechem czy wysiłkiem fizycznym. Z kolei nietrzymanie moczu z parcia wynika z nadreaktywności mięśnia wypieracza pęcherza, który kurczy się, gdy pęcherz się wypełnia. Ten typ nietrzymania moczu objawia się nagłym, bardzo silnym uczuciem parcia na mocz a następnie niekontrolowane oddanie moczu. Może ono wynikać z niestabilności wypieracza powodowanej przez przeszkodę podpęcherzową taką jak kamienie moczowe czy przez zakażenie układu moczowego, lub z hiperrefleksji wypieracza spowodowanej przez choroby neurologiczne.

Gdy pojawi się problem z nietrzymaniem moczu, najlpeiej jest udać się na wiztyę do lekarza, który ustali przyczynę. Stosowanymi metodami diagnostycznymi są  USG, badanie urodynamiczne, cystoureteroskopia czy urografia. O ile nie pozwolą one ustalić typu nietrzymania moczu, które można rozpoznać na podstawie objawów, o tyle mogą one wykluczyć najniebezpieczniejsze przyczyny, jakimi są nowotwory zlokalizowane w obrębie miednicy mniejszej, oraz nierzadko ustalić przyczynę nietrzymania moczu.

Leczenie, rzecz jasna zależy od przyczyny. Wysiłkowe leczenie nietrzymania moczu można leczyć operacyjnie, metodami zachowawczymi, oraz farmakologicznie. Z kolei nietrzymania moczu z parcia nie leczy się operacyjnie, jedynie lekami lub zachowawczo, głównie terapią behawioralną. Polega ona na oddawaniu moczu niewielkimi partiami w trakcie mikcji. Warto również wesprzeć się suplementami diety o których więcej można przeczytać na stronie femudar.pl. Najpopularniejszymi, bo najskuteczniejszymi metodami leczenia zachowawczego obu typów nietrzymania moczu jest ćwiczenie mięśni Kegla. Najlepiej jest udać się na kurs ćwiczenia tych mięśni, gdyż źle wykonywane mogą jedynie pogłębić problem.

Nietrzymanie moczu, z uwagi na częstość występowania, nie powinno być tematem tabu, zwłaszcza w czasie rozmów z lekarzem. Po przełamaniu nieśmiałości okaże się, że ten problem można wyleczyć.