Cukrzyca i jej przyczyny

Cukrzyca to przewlekła choroba, która jest związana z podwyższonym stężeniem cukru (czyli glukozy) we krwi. Wynika ono z zaburzeń wydzielania lub działania insuliny, która jest hormonem produkowanym przez trzustkę. Prowadzi to do niedoborów insuliny odpowiedzialnej za prawidłowy poziom cukru we krwi. Cukrzyca to problem milionów ludzi na całym świecie. Szacuje się, że tylko w Polsce ze schorzeniem tym zmaga się od 1,5 do 2 mln ludzi.

Rodzaje cukrzycy i jej objawy

Istnieją dwie zasadnicze odmiany cukrzycy - cukrzyca typu 1 i cukrzyca typu 2. Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się brakiem wytwarzania insuliny przez trzustkę. Aby zapewnić prawidłowe działania organizmu, trzeba te braki uzupełniać poprzez odpowiednie zastrzyki z insuliną. Cukrzyca typu 1 w 80% jest wykrywana przed 40 rokiem życia, ale często wynika ona z wad wrodzonych, więc w dużej mierze jest wykrywana już u osób poniżej 18 roku życia. Cukrzyca typu 2 jest związana natomiast z produkcją nieodpowiedniej ilości insuliny przez trzustkę lub nieprawidłową reakcją organizmu na insulinę zwaną insulinoodpornością. Wskutek tego glukoza gromadzi się we krwi nie przenosząc do komórek, przez co nie pracują one prawidłowo, co prowadzi do różnego rodzaju powikłań.

Objawy cukrzycy są uzależnione od jej typu. Jeśli chodzi o cukrzycę typu 1, zaniepokoić powinno nas nadmierne pragnienie i zbyt częste oddawanie moczu, osłabienie i senność w trakcie dnia pomimo wyspania się, spora utrata wagi przy jednocześnie dużym apetycie, a także problemy z widzeniem (widzenie podwójne lub zamazany obraz). Cukrzyca typu 2 ma więcej objawów. Oprócz charakterystycznego także dla cukrzycy typu 1 dużego pragnienia, częstego oddawania moczu i nadmiernego chudnięcia, pojawiają się przy niej drażliwość i apatia, częste zapalenia pęcherza moczowego i dziąseł, problemy skórne, a także mrowienia w stopach, które mogą prowadzić do czasowej utraty w nich czucia. Bardzo częstym objawem cukrzycy typu 2 jest także powstawanie siniaków i problemy z gojeniem się ran oraz dolegliwości stref intymnych w postaci zaburzeń erekcji u mężczyzn i długotrwałego zapalenia pochwy u kobiet.

Powikłania związane z cukrzycą

Cukrzyca nieleczona lub leczona w nieodpowiedni sposób może prowadzić do groźnych powikłań. W jej wyniku może dojść przede wszystkim do uszkodzenia małych naczyń krwionośnych, co powoduje retinopatię (uszkodzenie siatkówki oczu), neuropatię (uszkodzenia nerwów, prowadzące do zaburzeń czucia i charakterystycznej stopy cukrzycowej) lub nefropatię (uszkodzenie nerek). Cukrzyca może prowadzić także do uszkodzenia dużych naczyń krwionośnych czego skutkiem może być choroba wieńcowa, choroba niedokrwienna kończyn dolnych lub choroba naczyń mózgowych.

Leczenie cukrzycy

W leczeniu cukrzycy stosuje się różne metody. Podstawą jest leczenie farmakologiczne, połączone z odpowiednią dietą. Może być ono uzupełnione także o wysiłek fizyczny, który prowadzi do redukcji masy ciała.

W przypadku cukrzycy podstawowym środkiem leczenia jest insulina podawana osobie chorej poprzez dokonywanie wstrzyknięć podskórnych do końca życia. Ważna jest także odpowiednia dieta. Powinna się ona opierać o regularnie przyjmowane posiłki (co najmniej 5 dziennie), o podobnej liczbie kalorii. Dieta podczas cukrzycy powinna być oparta przede wszystkim o węglowodany (w ponad 50%), a do podstawy spożywanych produktów należy zaliczyć te posiadające cukry złożone czyli owoce, warzywa i przetwory zbożowe. Jeśli chodzi o tłuszcze stanowiące 30% diety, należy zadbać o to, by były to głównie tłuszcze nienasycone (czyli pochodzenia roślinnego, a nie zwierzęcego). Odwrotna jest sytuacja w przypadku białek stanowiących uzupełnienie diety diabetyków. Powinny one być pełnowartościowe (czyli pochodzenia zwierzęcego).