| Zespół jelita drażliwego |
 |
 |
| Wpisany przez W.P. |
| wtorek, 19 sierpnia 2014 15:54 |
|
Zespół jelita drażliwego Zespół Jelita Drażliwego (IBS) to schorzenie gastryczne, które według statystyk dotyka aż 10% osób mieszkających w Europie oraz 15% mieszkańców Stanów Zjednoczonych. Choroba ta jest uciążliwa dla cierpiącej na nią osoby, a jej przyczyny mogą być bardzo zróżnicowane. Leczenie realizowane jest w oparciu o konkretny przypadek, zaś na chorego nakładane są często liczne ograniczenia i wymogi, aby mógł on prowadzić normalne życie. Zespół Jelita Drażliwego to choroba przewlekła i wymagająca stałej kontroli. Według lekarzy, na Zespół Jelita Drażliwego cierpią dwa razy częściej kobiety. Nie jest to choroba organiczna, tzn. na jej występowanie nie wpływa żadna wada czy nieprawidłowość w budowie jelita grubego. Do dziś nie są ostatecznie znane konkretne przyczyny występowania Zespołu Jelita Drażliwego, co związane jest z różnymi formami tej choroby oraz dużą skalą różnic u pacjentów, u których choroba występuje. Obecnie uważa się, że na pojawienie się Zespołu Jelita Drażliwego wpływ w dużej mierze mają indywidualne predyspozycje i psychika danej osoby. Objawy Zespołu Jelita Drażliwego są niejednoznaczne. Zazwyczaj choroba ta objawia się znacznymi problemami z wypróżnieniem. Mogą to być jednak zarówno biegunki, jak i silne zaparcia, dodatkowo połączone ze wzdęciami. Z powodu szerokiego wachlarza objawów, choroba jest trudna do rozpoznania i często rozpoznawana błędnie jako inna jednostka dolegliwości. Z tego powodu, prócz dokładnego wywiadu z chorym, wykonuje się m.in. kolonoskopię oraz badania kału na obecność pasożytów, jak również badania krwi. Stwierdzenie obecności Zespołu Jelita Drażliwego polega raczej na wykluczeniu innych chorób. Zespół Jelita Drażliwego o wiele częściej występuje u osób, które codziennie narażone są na duży stres oraz muszą przyjmować wiele nowych bodźców psychicznych. Choroba ta pojawia się często u osób przewlekle przyjmujących antybiotyki czy o osłabionej odporności. Wreszcie, przyczynami występowania choroby są nieprawidłowa dieta i brak aktywności fizycznej. Zjadanie zbyt dużych ilości ciężkiego, tłustego i silnie przyprawionego jedzenia, a także regularne przejadanie się, mogą być przyczynami powstawania tej choroby. Lekarze zwracają uwagę na konieczność prowadzenia indywidualnej terapii dla każdego chorego. Podstawą jest zmiana diety, dostosowana do danej postaci choroby. Osoby z objawami biegunek powinny stosować inną dietę niż te z objawami zaparć, a czasem diety te trzeba zmieniać - choroba może ewoluować. Leczenie farmakologiczne stosuje się bardzo często i polega ono raczej na leczeniu objawów, niż samej choroby. Bardzo istotne jest psychiczne nastawienie chorego. Ważna jest eliminacja nadmiaru stresu z codziennego życia, a także odpowiednie nastawienie. Choroba powoduje np. lęk przed wychodzeniem w miejsca publiczne, związany z koniecznością udawania się do ubikacji. Sam ten lęk może nasilać objawy choroby, dlatego ważne jest, aby radzić sobie z nim i nie ulegać strachowi. Osoby cierpiące na to schorzenie gastryczne muszą nauczyć się radzenia sobie ze stresem. -- |